09 april 2012 - Chinle - Canyon de Chelly - Blue Canyon - Coal Mine Canyon - Balanced Rock - Tuba City

Episode 9 - Deel 1 op Youtube over Blue Canyon : klik hier (er wordt een apart venster geopend)
Episode 9 - Deel 2 op Youtube over Balanced Rock en Coal Mine Canyon : klik hier (er wordt een apart venster geopend)



's Morgens (onnodig te zeggen dat het opnieuw een wolkenloze hemel was...), vertrokken om 9u30, richting North Rim van Canyon de Chelly.



En daarna richting...Blue Canyon (yes!)


Veel kopzorgen vooraf omtrent permits, wegtoestand, de meest onheilspellende berichten op allerlei fora, enz, maar...alles bleek een fluitje van een cent. De weg (via de 264) rijdt zo goed als een gewone weg. Op bepaalde momenten betrapte ik mij er zelfs op dat ik aan 70miles/uur reed... :shock: , zo ongeduldig waren we...

Enkel helemaal op het einde zit er een heel steile afdaling met nogal wat los zand en keien, maar onze Nissan deed het prima. Mocht dit stuk er niet inzitten dan zou de route zelfs perfect met een gewone auto te rijden zijn.







We zijn niemand tegengekomen en waren ook in Blue Canyon helemaal alleen. De wagenthermometer gaf 25 graden aan, maar het was er bloedheet (we waren er ook rond de middag). Gelukkig was het een droge warmte zodat we eigenlijk geen druppel zweet gelaten hebben (of ik mocht het niet gemerkt hebben van de opwinding :wink: ). We hebben er niettegenstaande toch enkele uren rondgelopen en genoten met open mond van al dat schoons. Elke spleet die toegankelijk was zijn we ook ingegaan, elk hoekje hebben we gerond.







Toen we opnieuw naar de wagen stapten kwam er ineens nog een auto aangereden met...een Indiaan aan het stuur. We dachten al van 'lap, nu hebben we prijs", maar nee hoor, het bleek een New Yorkse fotografe te zijn met haar vriend Daniel (de Indiaan dus, die ook tours organiseert in Monument Valley : Daniels Guided Tours). Zoals gewoonlijk begonnen we direct een praatje te maken. Op mijn vraag of ze hier al geweest was, was haar antwoord "oh yes, we come here all the time, we come around 3 o'clock and stay here to picknick in the evening". Tja, hoe zegt men dit dan? Lucky bastards? Ze nodigde ons al direct uit om samen 's avonds te eten (ze hadden toch genoeg bij), maar wij moesten nog Coal Mine Canyon en Balanced Rock doen. Ik vroeg haar ook betreffende de permits, maar ook zij had nog nooit een permit aangevraagd. Ik vraag mij zelfs af in hoeverre ze ooit voor dit gebied een permit kunnen eisen. Het ligt namelijk gewoon aan een openbare weg (dirt road, maar hier zijn er vele openbare wegen dirt roads) die de 160 en de 264 met elkaar verbindt. Nergens maar dan ook nergens staat er iets langs die weg wat wijst op verboden toegang of wat dan ook. Bovendien is hij ook heel goed onderhouden (alvast het stuk dat wij reden vanaf de 264).


Wat is onze mening nu over Blue Canyon? Ik hoop met de volgende uitspraak nu niet verwaand over te komen, maar ik doe ze gewoon om één en ander te kaderen.  We hebben het geluk gehad om al heel wat mooie plekken op onze aardbol, in diverse continenten, te mogen bewonderd hebben, maar Blue Canyon hoort op het gebied van fotogenieke plek echt tot de absolute top. Wel te verstaan in zijn soort natuurlijk...
We hebben prachtig wildlife gezien in Zuid-Afrika, fantastische natuur in Canada/NW-Amerika en Zuid-Amerika, wonderbaarlijk waterleven in Zuid-Oost Azië, en daarmee wens ik het dan ook niet vergelijken. Maar dus in zijn soort, van kleurige stenen en figuren is Blue Canyon echt zonder twijfel op hetzelfde hoge niveau van bvb White Pocket en behoort tot het mooiste wat we ooit zagen. Ik kon er gerust nog uren rondlopen.
Wij hebben natuurlijk ook weer het geluk gehad om opnieuw een volledige blue sky te hebben (om toch iets te breken moest ik zelfs dikwijls wachten op een overvliegend vliegtuig...), maar wat een schoonheid, stilte, magie hangt er op deze plek.  Maar hoe mooi en fotogeniek moet het hier niet zijn tijdens de golden hour, zowel 's morgens als (vooral) 's avonds...
Routebeschrijving Blue Canyon : wij hebben de zuidelijke route gereden (vanaf de 264) en dan sla je, komend van Chinle, rechtsaf op de coördinaten N35°58'16.13" W110°49'46.90". De eerste meters zijn asfalt maar voorbij het cattle rack (zichtbaar van op de weg) die je over moet, gaat het over in dirt road. Na zowat 7miles kom je op een Y-splitsing, hier volg je links. En dan gewoon blijven volgen tot aan Blue Canyon (zowat 14 miles van de hoofdweg). Je ziet het al van ver liggen en dan begrijp je ook waarom men het 'blue' canyon noemt : de volledige rotspartij, rechts ervan heeft een blauw/groene kleur.


Vervolgens ging het naar Coal Mine Canyon (zowel voor- als achterkant) en ook hier weer één en al verbazing over zo veel schoons. Men houdt het niet voor mogelijk dat er daar op nauwelijks enkele honderden meter van de hoofdweg (ook helemaal niet te zien) dergelijk natuurfenomeen is.  Zo kleurrijk, zo'n grillige natuur met al die hoodoos, diepe rotsspleten, donkere 'coal'-lagen enz.



We eindigden deze fantastische dag bij Balanced Rock, echt bijzonder hoe die perfect ronde rotsen daar ineens in the middle of nowhere liggen, met dan nog eens die balancerende rots als toetje.




Dan richting Tuba City waar we verblijven in Quality Inn Navajo Nation. En o jee, 'Navajo'? Dus die doen wél mee met het zomeruur, maw we waren hier weer een uur later dan voorzien...Morgen op weg naar Ehrenberg, via Sedona, Jerome, Prescott enz...winnen we nu wel heel zeker ons uurtje...

En om de dag helemaal perfect af te sluiten : we hebben onwaarschijnlijk goed (en spotgoedkoop) gegeten next door in Hogan Restaurant. Het gegrilde stuk vlees, samen met gegrilde groentjes + saladbar à volonté was om duimen en vingers van af te likken, en wij Belgen weten nochtans wat lekker eten is :wink: . En dat alles voor...12,95$ per persoon...


Om 18u30 komen we aan in ons hotel in Tuba City.

Overnachting in Quality Inn Navajo Nation, Tuba City

Aantal km gereden : 360





Geen opmerkingen:

Een reactie posten